Namaz ritüeli için şart koşulan abdestte ellerin, yüzün, ayakların yıkandığını, başın meshedildiğini belirten Eliaçık hoca, " Abdest alırken eller yıkanıyor, yüz yıkanıyor, başa meshediliyor, kulaklar yıkanıyor, ayaklar yıkanıyor. El, yüz, baş, ayak... Şimdi eski dinlerde bunlar kurban organlarıydı. İnsanlar, çocuklarını kurban ettiği gibi organlarını da kurban ediyordu. Adam diyelim eliyle günah işlemiş ise onu kesiyor, Tanrı'nın önüne koyuyordu. 'Ben bir daha bununla gezemem affet beni' diye. Gözüyle günah işlemişse gözünü oyuyor, diliyle günah işlemişse dilini kesiyor, kulağını kesiyordu. Bunlar kurban organlarıydı. Yani bunlar da kurban ediliyordu. Böylelikle arındıklarını düşünüyorlardı. Sağ eliyle günah işlemiş, bunu kesince ondan kurtulmuş oluyordu. Abdest organlarına gelirsek, İslamiyet geldi ve insanlara dedi ki; şu elinle günah işlediysen onu kesmene gerek yok. Suyun altında yıkadığın zaman sembolik anlamda tertemiz olur. İki şart var. Önce onu yıkayacaksın sonra bir daha onunla günah işlemeyeceksin. Ayaklarını yıkayacaksın sonra bir daha onunla günaha gitmeyeceksin. Gözlerini, yüzünü sileceksin bir daha alnına kara leke sürecek bir iş yapmayacak, ağzınla, dilinle, kulaklarınla günah işlemeyeceksin. Bak bunları yıkadığın zaman arındın, tamam. Akla, mantığa uygun olan din bu değil mi? Ne gerek var elini, kolunu, dilini kesmeye. İnsanlığı bu eski uygulamalardan işte böyle kurtarmış" diye konuştu.