Denktaş en mutlu gününü, 20 Temmuz 1974 günü yaşadı. Kıbrıs Türkü’nü, azınlık olarak egemen ruma ezdirmeyip eşit haklarla bağımsız Kıbrıs devletinin kurucu üyesi haline getirme davasının, ancak Türkiye’nin desteğiyle mümkün olacağına inanan Denktaş o gün, o desteği tam olarak bulmuştu.20 Temmuz 1974’ün Türkiye’deki mimarı Ecevit de o gün elde edilen sonuçta, ‘Enosis’e karşı direnen ve bütün bir cemaatin de direnmesini sağlayan Denktaş’ın büyük katkısı olduğunu açıkça ifade etmişti.20 Temmuz 1974’ü gerçekleştirenler, aynı başarıyı barışı oluşturmakta gösteremediler. Savaşta elde edemediklerini, uluslararası destekle müzakere masasında kapmaya çalışanlarsa karşılarındaki çetin ceviz Denktaş’ı, görüşme sürecinden dışlamak için karalama yolunu tuttular, sürekli aynı söylemi tekrarlar oldular:-Barışın önündeki engel Denktaş’tır. o uzlaşmayı kabul etmeyip direniyor.Oysa denktaş uzlaşmaya değil, teslimiyete karşı direniyordu.Ankara’nın desteği arkasında olduğu sürece de başarılı olacağını biliyordu.Bu desteği hep hisseden denktaş Akp işbaşına gelince yalnız bırakıldığını gördü.