“Oktar’ın ideolojik ve siyasal görüşlerindeki karışıklık gerçekten de bir inancı bulunmadığı, müritlerin önerdikleri yolu izleyerek ününü arttıracak konulara saldıran bir oportünist olduğu iddiasını doğrular gibidir. Eski bir müridinin bana aktardığı gibi, “Herkes için bir şeyler vardı: Atatürk, namaz, yaratılış ve gerekirse, kokain.”[3]