Defne Samyeli, TÜİK görevlisinin kapısını çalmasının ardından yaşadıklarını şöyle anlattı: “Bize bir defter verdiler. Bir ay boyunca bütün gelir ve giderlerimizi yazmak zorunda olduğumuzu söylediler. Ben de fazla zamanım olmadığını belirttim. Daha sonra defteri annem doldurmaya başladı. İlk başta ankete yardımcı olmak istedik kesinlikle itiraz etmedik. Ancak bir gün annem bana ‘bu defteri dolduramıyorum çok fazla ayrıntı var’ deyince defteri inceledim. Açıkçası çok şaşırdım çünkü defterde evimize gelen misafire ne ikram ettik, bize maliyeti ne, nereden ne aldım ne kadar aldım tarzı birçok soru vardı. Umumi tuvalete giderken ne kadar para harcadığımız bile soruluyordu. Eve gelip saatlerce kalıyorlardı. Kimseyi evimde o kadar saat tutmak zorunda değilim. Ayrıca sorulan sorular çok özel. Kimse bu kadar özelimize giremez. Anket adı altında bir fişleme bu. Bize karşı davranışları da hiç kibar değildi. Anlamadığım zaten yapılan harcamalar kayıt altında devlet bana marketten bir pedi ne kadara alıp almadığımı niye soruyor.”