Eliaçık hoca, “Saf Türkiye” derken “saf” sözcüğünü katıksız, arı, katışıksız, halis niyetli, has anlamında kullandığını, sorulması gereken sorunun " Acaba böyle bir Türkiye var mı? Olabilir mi?" olduğunu kaydetti. Herkesin kendi “mahalle duvarının” arkasında “Saf Türkiye” hayalleri kurabileceğini ancak kendisinin  “Saf Türkiye”nin “mahalle duvarları yıkılmadan” ortaya çıkmayacağını söylediğini dile getiren Eliaçık hoca, " Çünkü saf duygularla yola çıkıp, “mahalle duvarlarının” arkasına gömülüp kalmaktan bir müddet sonra safiyetini kaybedetmiş, ne yaman Bizans entrikalarının ve uluslararası planların uzantısı ve hatta acentası haline gelmiş niceleri var. Bugün acaba, “kırk odasının her birinde kırk entrikanın çevrildiği” Bizans sarayı gibi, kaptığı bir odada öteki hakkında entrika çevirmeden edemeyen, hatta bununla da yetinmeyip amaçlarına “uluslararası güçlerin” yardımı ve desteği olmadan ulaşamayacağına inanarak, “dış güçlerle” ilişki içinde olmayan “Saf Türkiyeci” bir gurup kaldı mı dersiniz? Köklerini ağaçlar gibi kendi toprağından alan, suyunu kendi pınarlarından içen ve kendi gök kubbesinde boy atan bir ekip/grup/hizip kaldı mı, bilmiyorum. Ama bildiğim bir şey var: Bu tür erdemli ve namuslu “kişilerin” olduğundan adım gibi eminim. Ancak onlar birbirine düşman gibi görünen değişik gurupların içinde kum taneleri gibi saçılmış vaziyetteler. “Mahalle duvarlarının” arkasında kalmışlar ve seslerini birbirine dahi ulaştıramıyorlar. Şahsen benim umudum bunlarda… “Saf Türkiye” belki buralardan çıkabilir" dedi.