Siz hiç sevdiniz mi?

Ya da en yalın, en çıkarsız, en saf, en berrak sevgiyi hissettiniz mi hücrelerinizde?

Ben söyleyeyim hissettiniz elbette.

Ama ne bir eşde, ne bir sevgilide. Sadece ve sadece annenizle.

Sevgi varoluşumuzdur hepimizin. Özümüzdür, bizi var eden yaratıcının var etme gerekçesidir. Dünyaya gelip de kısa-uzun, iyi-kötü bir yaşam şansına sahip olmamıza yol açan en temel nedendir.

Sevmektir birilerini, bir çiçeği, bir kediyi ya da köpeği ya da canınızın istediği herhangi bir şeyi.  

Sınır tanımaksızın bir sevgidir annelerimizin ki..

Mesela sonsuzluğu belleğinizde canlandıramadığınız gibi, içinizdeki sevginin de alabildiğine uzayıp gittiğini söylediniz mi yüreğinizde, size sevginizin büyüklüğünü soranlara.

Her durumda ve her şartta gösterebildiniz mi hoşgörünüzü örneğin ona?

Gösterir miydiniz veya?

En masum, en temiz, en çıkarsız, karşılıksız bırakabilir miydiniz kendinizi ona?

Geceler boyunca bekler miydiniz teninize, elinize, sesinize, gözlerinize muhtac olduğunda başucunda?

Peki ya uykunuzdan vazgeçebilir miydiniz günlerce, haftalarca, aylarca?

Hatta kocaman adam olduğunuzda, adım atacak haliniz kalmadığında?

Sadece varlığını düşündüğünüzde bile içinizin ısındığı oldu mu hiç?

Kokusuna, adeta canınıza can katan sıcaklığına, tüm hayatınız boyunca hayır diyemeyeceğiniz kadar istediniz mi bir başkasını yanınızda? Böylesine sevdiniz mi gerçekten birisini, birilerini?

Sevebilir misiniz yada?

Uğruna bin bir çileye meydan okur musunuz seviyorum diye?

Kırıldığınızda yüreğiniz her şeye rağmen dolar mı şefkatle ve bir minicik tebessümle değişir misiniz öfkenizi?

Örneğin yaşamınız boyunca her şeyin en iyisini bırakabilir misiniz ona?

Soyutlayabilir misiniz kendinizi yaşamdan sevdiğiniz uğruna?

Yemeğin en lezzetlisini, meyvenin en güzelini, ekmeğin kızarmış yerini, giysilerin en yenisini, hayatın tüm güzelliklerini verebilir misiniz ona sadece mutluluğuna şahit olmak adına?

 Onun mutluluğu, mutluluğunuz olur mu söyleyin Allah aşkına?

Ve arkasına baktığında olur musunuz karşısında ya da arkanıza baktığınızda ilk kim olur karşınızda?

İnsanlar melekler arar durur bu dünya da. Kanatları vardır, etraflarına ışık saçıyorlardır.

Belki bunlar da vardır ama yeryüzü melekleri hemen yanıbaşımızdadır.

Canımızdan candır, yaşamımızın eşdeğeri olmayan parçalarıdır.

Onlar yaratıcının isimlerinden birini, 'Rahim’i, yaşam teknesine verecek kadar değerli kıldıklarıdır.

Cennet sınırsız ve karşılıksız sevgiyi taşıdıkları için bu yeryüzü meleklerinin ayakları altındadır.

Anneme.. Ve tüm meleklere!

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol

Avatar
zeynep 2018-12-05 11:41:06

çok güzell