" Defalarca söylediğim gibi Kur’an’ın ilk 23 suresini tekrar tekrar okumalıyız. Bu bize neyin ilk ve esas mesele olduğunu, işe nereden başlamak gerektiğini gösterecektir" diyen Eliaçık hoca, bakıldığında 23. sureye kadar putların isminin hiç ama hiç anılmadığının görüleceğini vurguladı. Daha ilk surede zenginliği kendine yeterli görme ile azgınlık/yabancılaşma arasında ilişki kurulduğuna dikkati çeken Eliaçık hoca, " İlk eleştiriler hep Mekkeli mülk sahiplerine yönelik… İlk kıssa mülk (zenginlik-yoksulluk) meselesinin ele alındığı “Bahçe sahipleri” kısası… Allah’ın isim ve sıfatlarından ilk öne çıkarılan daha çok iktisadi yönü ifade eden “Rabb” kavramı. Peki neden? Kur’an neden ilk buradan başlıyor? Çünkü bir yanda tüm toprakların sahibi “ağalar”, diğer yanda o topraklarda karın tokluğuna çalışan “marabalar”… Ve her geçen gün aralarında büyüyen uçurumlar… Buradan ne çıkar? “İnsan mı tabut mu?” Böylesi bir mülk düzeninde Allah’ın “dini” tutar mı? “Tevhid” olur mu? Buradan çıksa çıksa efendi-köle ilişkisi çıkar. Kurulsa kurulsa Firavun-köle düzeni kurulur" dedi.

Böylesi bir mülk düzeninden “insanca, pek insanca” bir ilişki çıkamayacağını, mülk paylaşım düzenine mutlaka dokunulması gerektiğini ifade eden Eliaçık hoca, " Bu nedenledir ki mülk paylaşım düzenine dokunmayan, en önce buradan başlamayan, tıpkı Kur’an’ın başlayışı gibi işe ilk buradan başlamayan din söylemleri afyondur. İlk istiğna-tuğyan ilişkisini işlemeyen din dersleri afyondur. İlk mülk sahibi zümreleri hedef almayan din söylemleri afyondur. İlk “bahçe sahiplerini” anlatmayan din vaazları afyondur. İlk ekmek verenin, aş verenin, yedirenin, doyuranın “Rabb” olduğunu söylemeyen din teolojileri afyondur. Eğer Kur’an ise elinizdeki kitap bu böyle" diye konuştu.