Bu ülkeden kaçıp gitsek mi diyen, bıkmış bir gençliğiz biz. Bize ne diyorsunuz?
Zerre kadar akraba olmadığın bir kültürde kendini düşünsene. Nâzım’ın son şiirini biliyorsunuz. Evinin önünde, ölümünden 2-3 hafta önce şöyle yazmış: “Hiçbir şey gidermez iç sıkıntımı memleketimin şarkıları ve tütünü gibi.” Memleketimin tütününden içmeden Paris’te bir sarayda uyumak, bana değil, Humeyni’ye yakışır. Bir muhalif sanatçıya yakışmaz. Onurla insana yakışan ülkede kalıp mücadele etmektir. Benim mezarım bu ülkede olacak. Kovsalar da gitmem.